7. "Uwielbiam cię”.

Leżałam właśnie na sali obserwacji. Niedługo po tym jak mój brat poszedł, zostałam przeniesiona na sale, gdzie właśnie się znajduję. Podłączona do kroplówki. Rano, kiedy się obudziłam byłam zdezorientowana na początku.

Ale potem wszystko sobie przypomniałam. Jak dobrze, że po jutrze już wychodzę. Chodź mój lekarz prowadzący chce mnie zatrzymać na dłużej. Mam nadzieje, że tak nie będzie. Nadziej matką głupich. W sali byłam z taką jedną dziewczyną, ale ona w ogóle nie umiała po angielsku, no może parę słów. Tylko tyle. Więc do meczu się cały czas nudziłam. O wyznaczonym czasie się zaczął. Tyle dobrze, że w pomieszczeniu był telewizor, tylko szkoda, że po portugalsku, ale nie skupiałam się komentatorach, tylko na grze. Mecz był bardzo emocjonujący. Szkoda, że nasi przegrali 3 do 1. Zaraz po meczu napisałam do mojego brata.

Do: Braciszek. <3

Przykro mi z powodu przegranej. L Następny wygracie. :P Jak odpoczniesz to przyjdź do mnie. :D Bo mi się nudzi. ;/ Kocham cię. :*

Od: Braciszek. <3

Mnie też. L Trudno, będzie następny. J Jasne i na pewno ktoś ze mną przyjdzie. :D ;P Ja ciebie też. :*

Nie odpisywałam mu już więcej. Nudziło mi się strasznie. Nienawidzę szpitali i szpitalnego jedzenia, który właśnie dostałam. Zjadłam i po jakimś czasie zasnęłam.  Spałam przez chyba dwie godziny. Obudziła mnie wiadomość od braciszka, który mnie powiadomił, że za 15 minut tu będzie. A ja mu odpisałam w której sali jestem. Paręnaście minut później przyszli.

-Jak  tam, Jaeschke?- wszedł do sali Matt.

-Anderson. Po nazwisku, to po pysku.- uśmiechnęłam się. Oprócz niego i mojego brata, byli Micah, Taylor, Aaron i David Lee.

-No i to jest dziewczyna, którą niedawno poznałem.- uśmiechnął się i pocałował mnie w policzek. Obiecali mi, że jutrzejszy mecz postarają się wygrać, mam taką nadzieję. Chłopaki nie siedzieli długo bo około dwóch godzin. Ten czas szybko zleciał, za szybko. Wygłupialiśmy się i żartowaliśmy. Nawet nie wspominaliśmy o przegranym dzisiejszym meczu. Poprawili mi humor. Micah ostatni z nich wyszedł.

-Wesz co?- pokręciłam przecząco głową.- Mówiłem ci to, ale się powtórzę. Uwielbiam cię.- uśmiechnął się i pocałował mnie namiętnie.

-Ja ciebie też. A teraz idź już.- powiedziałam kiedy się od siebie odsunęliśmy. Pocałował mnie ostatni raz i już go nie było. Nudziło mi się w tym szpitalu i to bardzo. Po prostu nie ma co robić. Postanowiłam, że się jutro wypiszę na własne żądanie. Nie wytrzymam już tu dłużej. Po kolacji od razu poszłam spać.

*****JENIA*****

Po wczorajszym wieczornym wydarzeniu, bardzo martwiłem się o Cat. Siedziałem właśnie na tarasie jak co wieczór, ale teraz z moim przyjacielem. Rozmawialiśmy, no dobra większość to on gadał, a ja tylko słuchałem i coś tam czasem odpowiadałem. Ale tylko dlatego, że moją głowę zaprzątała myśl o Catherine.

-Co jest?- zapytał Kevin.- Jesteś taki jakiś zamyślony.

-Nic.- chciałem go zbyć.

-Mnie nie oszukasz.- mój najlepszy przyjaciel, który zawsze mnie wysłucha i czasem pomoże. Powiedziałem mu o wszystkim co się wczoraj stało.- Na co czekasz, napisz do niej.- jak powiedział tak zrobiłem.

Do: Cat.  J

Co tam u ciebie? xD Martwię się, trochę. :D

Od: Cat. J

Tylko troszkę? :> Dobrze, nawet. :/ Tylko nudno w tym szpitalu. ;(

Do: Cat. J

Tylko troszeczkę. xD Dobrze, czy nawet? :D Zdecyduj się. :PP

Od: Cat. J

Ani to, ani to. ;/

Do: Cat. J

To w końcu co? ;)

Od: Cat. J

Głowa tak mi napieprza. ;( A do tego mi się tak strasznie nudzi. :/ Cieszę się, że do mnie napisałeś. :P

Potem wymieniliśmy jeszcze parę smsów. Fajna z niej dziewczyna. Nawet w takim stanie żartuje. Bardzo ją polubiłem. Kiedy zacząłem pisać z Cat, Kev postanowił się ulotnić. A co mi przed pójściem powiedział, że mam zapomnieć o Stephanie i bym zbliżył się bardziej do Amerykanki. On to ma czasem głupie pomysły. Cat uważam za dobrą koleżankę, nic więcej. Na tarasie siedziałem tak do 22, a potem udałem się do swojego tymczasowego pokoju. Zabrałem piżamę i poszedłem się umyć. Wziąłem szybki gorący prysznic, a potem wróciłem do pomieszczenia sypialnianego, położyłem się i od razu zasnąłem.

*****CAT*****

Lekarz nie był zadowolony, kiedy oznajmiłam mu, że wypisuję się na własne żądanie. Zgodził się niechętnie, pod warunkiem, że zrobi mi jeszcze badania i wtedy zdecyduje. Właśnie jestem po badaniach i czekam na mojego lekarza prowadzącego. Jakieś dziesięć minut później się pojawił.

-Tomograf na szczęście, nie wykazał by krwiak się powiększył. Ale też, żeby się zmniejszał.- oznajmił. Ale tak, czy siak dał mi w końcu ten wypis. Z czego byłam bardzo zadowolona. Ale także powiedział bym się zbytni nie przemęczała i dużo odpoczywała i żebym uważała. Gotowa zadzwoniłam po taksówkę i na nią czekałam. Po paru minutach już była. Wsiadłam do niej i udałam się w stronę hotelu. Kiedy byliśmy na miejscu, zapłaciłam za nią i udałam się do recepcji po klucz do pokoju. Zabrałam go i udałam się na właściwe piętro. Podeszłam pod właściwe drzwi i je otworzyłam. Chłopaki już są na hali i trenują przed meczem, który rozpocznie się za pół godziny. Zabrałam swoją wejściówkę i udałam się na halę…

Piętnaście minut później byłam na miejscu, pokazałam swoją wejściówkę i weszłam do środka. Od razu udałam się w stronę boiska.

-Dzień dobry trenerze.- uśmiechnęłam się.

-A ty co tu robisz?- zapytał zaskoczony moim widokiem. Powiedziałam mu, że dostałam wypis i takie tam. Moje małe kłamstewko, które zostanie tylko między mną a moim lekarzem. Po chwili zobaczyłam francuskiego libero jak do mnie macha. Uśmiechnęłam się i mu odmachałam. Parę sekund później znalazł się obok mnie.

-Co tam? Dobrze się czujesz?- zapytał. A po chwili pojawił się mój brat i Micah. Z nimi było tak samo więc odpowiedziałam im.

-Wszystko w porządku, zostałam wypis i jestem.- zbytnio mi nie uwierzyli, ich strata.

Trudno się mówi. Takie życie. Porozmawialiśmy chwile, a potem wrócili do rozgrzewki. Dziesięć minut później było odśpiewanie hymnu i prezentacja obu szóstek. No i rozpoczął się mecz. Walka była emocjonująca, ale dobrze, że wygrali nasi 3 do 1. Po meczu od razu podeszłam do mojego brata i mu pogratulowałam. Po chwili byłam przez niego tulona.

-Ta wygrana jest dla ciebie.- uśmiechnęłam się do niego i pocałowałam w policzek. Nawet mnie nie przeszkadzało, że jest cały spocony po meczu.

-Dziękuje. Kocham cię.- powiedziałam.

-Nie ma za co. Ja ciebie też.- potem podeszli do mnie chłopaki i tak jak mój brat zadedykowali mi ten wygrany mecz. Jak ja ich kocham. Są wspaniali.

-Kocham was.- po chwili zrobiliśmy wielkiego miśka. Po chwili się od siebie odsunęliśmy, a mnie zrobiło się słabo.

-Wszystko w porządku?- zapytał zaniepokojony braciszek. Kiwnęłam głową, że tak. Znowu zakręciło mi się w głowie.- Chyba jednak nie.- pomógł mi dojść do krzesełek i usiadłam.- Niech ktoś pójdzie po wodę.- po chwili ją dostałam. Napiłam się i po jakichś paru minutach przeszło. Potem każdy się porozchodził na wywiady czy też do szatni. Mój brat został poproszony o wywiad, ale odmówił bo chciał zostać ze mną. To słodkie, że się o mnie martwi, ale nie potrzebnie. Umiem o siebie zadbać…

Ustaliliśmy, że przeprowadzą go tu przy mnie. Zbytnio się na to nie zgodziłam, ale mu uległam. Oboje jesteśmy uparci i jak się na coś uprzemy to nie ma zmiłuj. Słuchałam pytań zadawanych przez dziennikarza i odpowiedzi mojego brata. Pod koniec wywiadu mój brat podał mi rękę bym stanęła obok niego. Zbytnio nie chciałam się pokazywać i tak dalej, ale nie miałam wyjścia.- Chciałem ten wygrany mecz zadedykować mojej siostrze, która specjalnie musiała się wypisać ze szpitala, by być tu i oglądać mecz i oczywiście mi kibicować.- oznajmił. Miałam ochotę go ukatrupić, a na pewno rodzice będą oglądać wywiad i będą się o mnie martwić i wydzwaniać do mnie. A nie miałam ochoty słuchać ich za przeproszeniem marudzenia. Kocham ich i to bardzo, ale czasem mam ich dość. Dalej uważają, że jestem tą małą bezbronną dziewczynką, która złamała rękę na placu zabaw przez głupi pomysł Thomasa. Potem czekałam na chłopaków w małej salce tam gdzie się po meczu rozciągali, by nie mieli zakwasów po meczu. Czekałam na nich i się im przyglądałam. Jakieś pół godziny później siedziałam już w swoim hotelowym pokoju i rozmawiałam z rodzicami przez skype razem z braciszkiem. Jak zawsze dostał nam się opierdol. Ale co tam. Porozmawialiśmy z jakąś godzinę, a potem udaliśmy się na obiad. Dzięki temu zwycięstwu zagramy jutro w półfinale. Teraz tylko czekać z kim się chłopaki zmierzą. Po obiedzie udałam się do swojego pokoju, a ze mną mój brat i Micah. Powiedzieli, że nie spuszczą mnie dziś z oczu i będą za mną chodzić krok w krok. Tak więc postanowiliśmy obejrzeć film. Włączyliśmy oczywiście na moim laptopie, „Kick-Ass”. Przez większość seansu się śmialiśmy. Fajny film. Drugą część też obejrzeliśmy. Po skończonym seansie postanowiłam pójść na taras. Zostawiłam chłopaków i się tam udałam. Tak jak myślałam Jenia tam siedział. Przysiadłam się do chłopaka i zaczęliśmy rozmawiać na różny temat. W pewnej chwili chłopak przybliżył się i mnie objął, a ja położyłam głowę na jego ramieniu. Po jakimś czasie zmorzył mnie sen.

*****GENIO*****

Siedzieliśmy przytuleni, kiedy usłyszałem, że Cat spokojnie oddycha. Popatrzyłem na nią i zobaczyłem, że zasnęła. Pocałowałem ją w głowę i wstałem, wziąłem ją na ręce i zaniosłem ją do pokoju. Po drodze spotkałem jej brata.

-Wszystko porządku?- zapytał zaniepokojony.

-Tak. Zasnęła mi na ramieniu.- odetchnął z ulgą. Pomógł mi, czyli jak byliśmy pod jej pokojem otworzył mi drzwi. Weszliśmy do środka i położyłem ją na łóżku, a jej brat ją przykrył.

-Dzięki. Widać, że cię bardzo polubiła.- wyszliśmy z jej pokoju.

-Nie masz za co. Ja ją też polubiłem. Dobra ja już idę. Cześć.- pożegnałem się i udałem się do swojego pokoju. Wszedłem do środka, Kevin już sobie spał. Ja udałem się do łazienki, wziąłem szybki prysznic. Ubrałem spodnie dresowe i wróciłem do pokoju. Położyłem się i od razu zasnąłem. 

_________________________________________________________

Jest kolejny. :D

Sorry, że tak późno, ale chciałam ściągnąć program do robienia filmów na youtube. :/

Co mi kurka wodna, żaden nie chce się zainstalować. ;/ 

Ale mam obiecane, więc będę je mieć, tylko nie wiem kiedy. :(

A co za tym idzie pojawią się zwiastuny do blogów. :P

Które już dawno chciałam zrobić. :)

Dzięki za komentarze i wyświetlenia. xD

To tyle. :>

Do następnego. :]

Pozdrawiam. :*